“Mijn psychologische ondersteuning” beantwoordt niet aan een eis van kwaliteitszorg, maar aan een economische logica”

De openbare psychiatrische dienstverlening in Frankrijk gaat al jaren onherroepelijk achteruit: het aantal personeelsleden neemt af, instellingen sluiten, het aantal bedden daalt. Toch wijzen alle indicatoren op een zorgelijke ontwikkeling van de geestelijke gezondheid van de Fransen.

In deze zorgwekkende context kondigde Emmanuel Macron in 2021 de lancering aan van het Mon soutien psy-programma , dat een gemakkelijkere toegang tot psychologische zorg belooft, dankzij de vergoeding van een beperkt aantal sessies met erkende psychologen, voor mensen met lichte tot matige psychische stoornissen. Het beoogde doel: de drukte in medisch-psychologische centra (CMP) verlichten, preventie versterken en ziekenhuisopnames voorkomen, en tegelijkertijd de rol van psychologen binnen een beter gecoördineerd zorgtraject verduidelijken.

De oorspronkelijke bedoeling van dit systeem was prijzenswaardig, maar de realiteit van de uitvoering ervan wordt toch als teleurstellend beschouwd, zoals de president zelf erkende tijdens zijn televisie-interview gewijd aan de "uitdagingen van Frankrijk" op 13 mei. Het eerste evaluatierapport van het systeem , dat op 27 maart aan het Parlement werd voorgelegd, roept veel vragen op.

Hoewel de gebruiksfrequentie van het systeem duidelijk een dringende behoefte aan zorg aantoont (bijna 600.000 Fransen hebben er al gebruik van gemaakt), zaaien de lage therapietrouw en het abnormaal hoge uitvalpercentage angst voor ontoereikende zorg. Dat slechts een kwart van de patiënten de achtste van de twaalf geplande sessies haalt, kan niet als een succes worden beschouwd – het gemiddelde ligt op 4,8 sessies per patiënt.

Moeten we dit, zoals minister van Volksgezondheid Yannick Neuder onlangs suggereerde, echt zien als een teken van de effectiviteit van het systeem, wanneer de wetenschappelijke literatuur aantoont dat voortijdige beëindiging van psychotherapie meestal een teken van falen is, en dat een klinisch significante verbetering vaak enkele tientallen sessies vereist? En wat is de waarde, vergeleken met de ongeveer 50.000 patiënten die na een eerste consult niet terugkeerden naar hun psycholoog, van de over het algemeen tevreden mening die werd verzameld door een enquête van het BVA-instituut onder... tien patiënten, met behulp van een methodologie waarbij de enquête werd doorgegeven aan patiënten die wel lid waren, maar niet aan degenen die het systeem hadden verlaten?

Je hebt nog 64,76% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.